زاده ۲۱ آبان ۱۲۷۶ درگذشت ۱۳ دی ۱۳۳۸
شاعر معاصر ایرانی و بنیان‌گذار شعر نوین و ملقب به پدر شعر نو فارسی است.
خانه‌ام ابری‌ست
یکسره روی زمین ابری‌ست با آن .
از فراز گردنه ، خرد و خراب و مست
باد می‌پیچد.
یکسره دنیا خراب از اوست.
وحواس من!
آی نی‌زن، که ترا آوای نی برده است دور از ره کجایی؟
خانه‌ام ابری‌ست اما
ابر بارانش گرفته‌ست.
در خیال روزهای روشنم کز دست رفتندم،
من به روی آفتابم
می‌برم در ساحت دریا نظاره.
و همه دنیا خراب خرد از باد است،
و به ره، نی‌زن که دایم می‌نوازد نی، در این دنیای ابر اندود
راه خود را دارد اندر پیش.
