خیلی سال است نه مصاحبه می‌کنم با جایی و نه در جمعی حاضر می‌شوم و نه حتی وقتی کسی داستانی یا مطلبی برایم می‌فرستد، نظری درباره‌اش می‌گویم که دلیل دارد همه‌ی این دورشدن‌ها.
در روانشناسی حتی برای غیرآدمیزادها هم که آزمایشی انجام می‌شود، قانون تشویق و تنبیه وجود دارد. موش آزمایشگاهی هم وقتی در قبال کاری که انجام می‌دهد، تشویق می‌شود و خوراکی می‌گیرد، کارش را تکرار می‌کند و وقتی بابت کاری که کرده، تنبیه بشود و عذاب ببیند، دیگر تکرارش نمی‌کند.
مصاحبه می‌کردم و بعد فحش و بد و بیراه بود از سویی و بعد حمله به خودم و #نشر_آموت که چرا چنین جمله‌ای گفتم؛ که بلد نیستم حرف‌های قشنگ بزنم و واقعیتی را که می‌بینم بازگو می‌کنم.
اغلب کسانی که مطلبی یا داستانی می‌فرستند، منتظرند به‌به و چه‌چه بشنوند و وای به روزی که انتقاد کنی ازشان. قاعدتا یک جایی زهرشان را بهت می‌زنند.
