اسدالله امرایی: (روزنامه اعتماد) «عروس بيد» يوسف عليخاني هم سرانجام منتشر شد. جادو و خرافه وقتي شکل داستاني مي گيرد جذابيت دارد. ميلک جغرافياي خاصي است که عليخاني آفريده و مثل راهنماي گردشگري که اهل محل است و برخي رازها را مي داند و گاهي براي ترساندن طرف چهار تا چاخان هم مي گذارد گل آن خواننده را به دنياي داستان مي کشاند.
ميلک قصه هاي عليخاني شايد در واقع نباشد اما مگر داستان زاده تخيل نيست؟ خوب ته ماجرا اينکه اصلاً ميلک وجود ندارد. يک بار گفته بودم «ميلکاندو». بيل سر آقا و پير بي بي يکي از داستان هاي خواندني مجموعه است. کتاب را نشر آموت منتشر کرده.
اسدالله امرایی: (روزنامه فرهیختگان) یوسف علیخانی مجموعه داستان تازه‌اش «عروس بید» را به کابین نشر آموت در آورده، پیشتر اژدهاکشان را در انتشارات نگاه منتشر کرده بود که حالا هم آن‌را در نشر آموت تجدید چاپ کرده. در عروس بید نگاهی آرمان شهری موج می‌زند و زوایای بکری را که روزگاری آل‌احمد و ساعدی می‌کاویدند در پرتو نگاهی نه آن چنان تلخ خیش انداخته و روآورده. عروس بید مجموعه ده داستان کوتاه است در فضای روستای وهم آلود و خیالی میلک اتفاق می‌افتد. در هر داستان این مجموعه با ماجرایی مربوط به یکی از اهالی میلک مواجه می‌شویم. این ماجراها هر کدام رنگ و بویی از خیال و وهم دارند و در عین عریان‌ترین واقعیات زند‌گی در منطقه‌ای دورافتاده را به نمایش می‌گذارند. خرافات مهم‌ترین عنصر شکل‌دهنده این داستان‌هاست. «پناه بر خدا»، «آقای غار»، «هراسانه»، «پنجه»، «رتیل»، «جان قربان»، «عروس بید»، «مرده‌گیر»، «بیل سر آقا» و «پیر بی‌بی» داستان‌های مجموعه عروس بید هستند. عروس بید سوای ارزش‌های داستانی‌اش از نظر واژگان بومی و پر معنا مجموعه‌ای غنی برای مردم‌شناسان هم هست.
