یک سال‌هایی از زندگی‌ام داور بودم؛ در جشنواره‌های #داستان سراسر کشور. و نکته‌ی عجیب این وسط، برنده‌شدن چهار پنج نفر در تمام جشنواره‌ها بود.
قاعدتا در جشنواره‌های داستان رسم بر این است که اسم نویسنده را از بالای داستان‌اش حذف می‌کنند که داوران نبینند و ندانند که داستانی را که می‌خوانند، نوشته‌ی کیست. و ما براساس خود داستان، نظر می‌دادیم و در یک نشست هم داوران جمع می‌شدیم و به جمع بندی می‌رسیدیم که مثلا من این چند داستان را بهترین می‌دانم.
جالب این‌که اغلب داوران هم نظرات‌شان هم‌سو می‌شود چنین‌وقت‌هایی و کمی کل‌کل و بحث و جدل و رسیدن به لیست نهایی که مثلا این سه نفر، اول و دوم و سوم؛ برنده‌ی اصلی و این سه نفر دیگر هم اول و دوم و سوم شایسته‌ی تقدیر.
