متولد ۱۰ مرداد ۱۳۱۹، سبزوار

پس از پایان تحصیلات مقدّماتی در روستا به سبزوار رفت و به مشاغل گوناگون پرداخت. سپس به مشهد رفت و آنجا با سینما و نمایش آشنا شد. سال ۱۳۳۸ به تهران رفت و سال بعد در تئاتر پارس مشغول کار شد. از آغاز دههٔ چهل در کلاس‌های نمایش آناهیتا شرکت کرد و بازیگر نمایش شد و کم‌کم نوشتن را نیز آغاز کرد. او در دههٔ چهل در نمایشنامه‌هایی از #برتولت_برشت و #بهرام_بیضایی و #اکبر_رادی نقش بازی کرد.

در دههٔ ۱۳۵۰ به زندان افتاد. پس از زندان نگارش رمان ده جلدی مشهور خود (#کلیدر) را آغاز کرد که نگارش‌اش پانزده سال طول کشید.

تا به امروز چندین #فیلم با اقتباس از داستان‌های وی ساخته شده‌اند. مانند:

فیلم #خاک به کارگردانی #مسعود_کیمیایی برگرفته از داستان #آوسنه_باباسبحان.

فیلم #زمستان_است به کارگردانی #رفیع_پیتز براساس داستان #سفر.

و...

دولت‌آبادی همچنین سابقه بازیگری برای کارگردانان معتبری چون #عباس_جوانمرد و #بهرام_بیضایی و #داریوش_مهرجویی در تئاتر و سینما را دارد.

داستانِ بیشترِ نوشته‌های دولت‌آبادی در روستاهای خراسان رخ می‌دهد و رنج و مشقت روستاییان شرق ایران را به تصویر می‌کشد.

دولت‌آبادی در سال ۲۰۱۳ برگزیده جایزهٔ ادبی #یان_میخالسکی سوییس شد و در سال ۲۰۱۴ جایزه شوالیه ادب و هنر فرانسه توسط سفیر دولت فرانسه در تهران به وی اهدا شد.

محمود دولت‌آبادی از فعال‌ترین نویسندگان ایرانی است.

از وی کتاب‌های:

‌#کلیدر

#جای_خالی_سلوچ

#کارنامه_سپنج

#روزگار_سپری_شده_مردم_سالخورده

#میم_و_آن_دیگران

#نون_نوشتن

#عبور_از_خود

#طریق_بسمل_شدن

#بیرون_در

#سلوک

#بنی_آدم

#سفر

#ادبار_و_آیینه

#روز_و_شب_یوسف

#آن_مادیان_سرخ_یال

در #کتابفروشی_آموت موجود است.