وقتی هنوز ناشر نشده بودم و در روزنامه کار می‌کردم (گاهی ترجمه و گاهی داستان و گاهی فرهنگ‌مردم) نخوانده، به خیلی از کتاب‌ها گیر می‌دادم. تصورم این بود کتابی که #پرفروش بشود، بی‌تردید مزخرف است و چنان بر این باور محکم بودم که با حرف کسی، از خر شیطان پایین نمی‌آمدم و یکی دو باری هم مطلبی نوشتم در این باره.
بعد که ناشر شدم، وقتی دیدم نشر، یک کاری است که یا باید برای مراکز خاص (و اغلب دولتی) کتاب چاپ کنی یا باید جیب نویسندگان و مترجمان را بزنی یا باید کتابی چاپ کنی که مردم بخواهند و بخوانند؛ و بخرند البته.
