«دوازده گل بهاري» (نگاهي به ادبيات ديلمي و طبري)

«دوازده گل بهاري» كه نام اين كتاب قرار گرفته، نام قصه‌اي قديمي است درباره اين‌كه بهار با دوازده گل بهاري آغاز مي‌شود و اين دوازده گل از نگاه يك دختر دم ‌بخت شناسايي مي‌شود.

در كتاب‌هايي مانند «حدود‌العالم» نام همه مناطق دامنه‌يي كوهستان البرز، ديلمستان بوده و خود مردم ديلم ادبيات‌شان را ديلمي مي‌گفتند.

نويسنده در اين كتاب معتقد است، شاهنامه فردوسي كتابي شكل‌يافته از فرهنگ فولكلور دهقانان است؛ در واقع، دهقان حافظ و راوي روايات قصه‌هاي شاهنامه بوده و به همين دليل، شاهنامه يكي از مظاهر فرهنگ عميق فولكلور ايراني است.

از سوي ديگر، شرح بر يك دوبيتي در قابوسنامه نوشته قابوس‌بن‌وشمگير سال‌ها يكي از مشكلات غيرقابل حل محققان و استادان دانشگاه بوده كه عبدالرحمان عمادي اين مشكل را حل كرده است. اين شعر در يادنامه مرحوم غلامحسين يوسفي نيز آمده است. در اين دوبيتي، يازده مثل آمده كه نشانگر مفهومي از نوعي پيوستگي فرهنگي و عميق اين منطقه و غناي آن است.

کتاب «دوازده گل بهاري» (نگاهي به ادبيات ديلمي و طبري) دربرگيرنده هشت مقاله با نام‌هاي دوازده گل بهارى، شعرى ديلمى درباره جغرافياى تاريخى ايران‌زمين، گوشه‌اى از ادبيات و لغات طبرى، ديلمى، چند واژه كهن و ايرانى بجا براى اصطلاحات صيفي‌كارى و كشت و توسعه نباتات جاليزى، داستانى از اسكندر و دارا در دو شعر كهن طبرى و ديلمى، و كشف معناهاى يك دوبيتى ديلمى - طبرى در قابوسنامه با يازده مثل ديلمى است.

«دوازده گُل بهاري» در 191 صفحه و شمارگان 1100 نسخه با قيمت 4000 تومان به چاپ رسيده است.

عبدالرحمان عمادي - حقوقدان، شاعر و پژوهشگر - متولد بهمن‌ماه سال 1304 خورشيدي در روستاي «اي‌ني» اشكور در خانواده‌اي از طايفه‌ي سادات ديلماني، از نوادگان مشاهير ديلمي از جمله عماد‌الدين ابوكاليجار مناور بن فره كوه ديلمي، از استادان شيخ روزبهان بقلي شيرازي - مؤلف كتاب عبهر‌العاشقين -، است.

عمادي پس از تحصيل در مكتب‌خانه روستا، روانه رودسر، رشت و قزوين شد و تحصيلات متوسطه را در اين شهرها گذراند. او در زمان حكومت مصدق (1331) موفق به دريافت ليسانس قضايي از دانشگاه تهران شد. هم‌زمان با وكالت، به پژوهش در مباحث ايران‌شناسي روي آورد كه بخشي از مقالاتش طي نيم ‌قرن گذشته در مجلات معتبر منتشر شده است.