زاده ۲۶ فوریه ۱۸۰۲ درگذشت ۲۲ می ۱۸۸۵

شاعر ، داستان نویس و نمایشنامه‌ نویس پیرو سبک رومانتیسم فرانسوی بود.

ویکتور هوگو چون به دنیا آمد، طفلی بی‌اندازه ضعیف و نزار بود و کمتر امید می‌رفت که زنده بماند، چنان که خود بعدها در دیوان برگ‌های خزان گفته است:

طفلی بی‌رنگ، بی‌نگاه و بی‌صدا، 

چنان ضعیف که گفتی یک صورت خیالی است،

و گردنش چون نای ضعیفی خم شده،

گور و گاهواره‌اش را کنار هم قرار داده بود.

این بچه که زندگی نامش را از کتاب خود حذف کرده بود،

و امید نمی‌رفت که تا روز بعد زنده بماند،

من هستم...

در ژوئن ۱۸۲۲ نخستین مجموعهٔ شعرهای هوگو به نام اغانی و اشعار گوناگون نشر یافت.

هوگو عقیده داشت که شاعر دو وظیفه دارد:

۱- بازتاب دادن عواطف و احساسات جهانی به‌وسیلهٔ آشکار ساختن احساسات خودش، و به‌هم پیوستن صدای نسل بشر، طبیعت و تاریخ.

۲- آموزش دادن و راهنمایی کردن خواننده

آثار هوگو را به‌طور کلی می‌توان در پنج دسته مرور کرد:

آثار آغاز نوجوانی

شعرها

نمایشنامه‌ها

رمان‌ها

مجموعه‌ای از نامه‌ها، خاطرات، نقدها و مقالات ادبی و سیاسی

هوگو در ۲۲ مه ۱۸۸۵ پس از یک دوره بیماری در هشتاد و سه سالگی در پاریس درگذشت. مرگ وی باعث سوگی ملی شد، بیش از دو میلیون نفر در مراسم خاکسپاری او شرکت کردند. هوگو تنها به خاطر شخصیت والای ادبی در ادبیات فرانسه مورد ستایش قرار نگرفت بلکه به عنوان سیاستمداری که به تشکیل و نگهداری جمهوری سوم و دموکراسی در فرانسه کمک کرد از او قدردانی به عمل آمد.

از وی دو کتاب «بینوایان» و «گوژپشت نتردام» در کتابفروشی آموت موجود هست.