به قلم: عبدالرحمان عمادي
به گزارش خبرنگار بخش كتاب خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، در معرفي «چند صد نام درياي خزر» عنوان شده است: کتاب «چندصد نام درياي خزر» دربردارنده‌ي صدها نامواژه از درياي خزر و گزارش هريک از آن‌ها بر پايه‌ي واژه‌شناسي و تاريخ و جغرافياي تاريخي و باورها و اسناد باستاني و مدارک موجود در فرهنگ ايران، شناسنامه‌اي است براي درياي خزر و ساکنان کناره و پيرامون اين دريا از گذشته تاکنون که سهم ايران و فرهنگ ايراني در آن از همه بيش‌تر و ريشه‌دارتر و نمايان‌تر نشان داده شده است.
عمادي در اين کتاب مدعي است که بيش از 90 درصد اين نام‌ها ريشه‌ي ايراني دارند. از نظر فرهنگي، سابقه‌ي ايراني‌ها و حضور آن‌ها در كنار اين دريا بسيار بيش‌تر از ديگر مليت‌هاست، ضمن آن‌كه هر كدام از اين نام‌ها خودشان منشأ يك مقاله هستند. اين در حالي است كه تا به حال در منابعي مانند دايرةالمعارف بزرگ اسلامي بيش‌تر از 50 يا 60 نام براي درياي خزر ديده نشده است.
اين ايران‌شناس پيشكسوت در گفت‌وگو با ايسنا با بيان اين‌كه نامواژه‌ها لغاتي هستند كه اسم تلقي مي‌شوند، اظهار كرد: رويه‌ي من در نوشتن كتاب، استفاده از نامواژه‌ها است. بر مبناي اين رويه معتقدم اگر كسي معني اسم‌ها را به خوبي بشناسد، خود اسم‌ها و نام‌ها سرگذشت‌شان را بيان مي‌كنند.
او افزود: اما پژوهشگري كه بخواهد اين اسم‌ها را جمع‌آوري كند، بايد از تاريخ، زبان، جغرافيا، آداب و رسوم و اسناد استفاده كند تا اين‌كه به درستي مطلب بيان شود و براي كساني كه در اين رشته پژوهش مي‌كنند، قابل قبول باشد.
