خیلی وقت‌ها دلم برای #ادبیات_داستانی_معاصر می‌سوزد که چرا اینقدر ناکام می‌ماند و فرزندان‌اش این‌طور ترت و پرت می‌شوند و فقط به عنوان یک خواننده‌ی داستان، حسرت به دل می‌مانی که چه می‌شد شرایط مهیا می‌ماند و همه‌ی آن‌ها که نوشتند و خوب هم نوشتند، به همان خوبی ادامه می‌دادند تا امروز این درخت باشکوه بماند.
حیف که هر باغ پر درختی هم تمام درخت‌هایش پربار نمی‌مانند؛ و آیا باید این نابود شدن روزبه روز این قافله را گردن باغبان انداخت؟
#محمدعلی_علومی از بهترین‌های #نسل_سوم_داستان_نویسی_امروز است و همین دو رمان #پریباد و #سوگ_مغان گواه خوبی هستند که او نویسنده‌ی توانمندی است که به خوبی اسطوره‌ها را می‌شناسد و اسطوره‌ها را در متن زندگی آدم امروز جاری می‌کند.
تو در پریباد، فقط داستان افسانه‌ای شهری را نمی‌خوانی که یک‌شبه غیب شده؛ تو داری داستان صد سال گذشته‌ی ایران را می‌خوانی.
و در «سوگ مغان» هم فغان یک ملت را مرور می‌کنی که آنقدر بر سرش زده‌اند که سال‌ها زمان می‌برد تا برگردد و به خود آید و به سلامت برسد.
از «محمدعلی علومی» چه رمانی خواندید؟
https://www.instagram.com/p/CxUpb03KnsF/?igshid=MzRlODBiNWFlZA==
