پروانهای روی شانهی دلتنگی من!!: آيدا در بچگي منگول و خنگ فرض مي شود و همه مثل يك عقب مانده با او رفتار مي كنند. او را به مدرسه ي استثنايي ها مي برند و آنجا مي فهمند كه آيدا نابغه رياضي است.
آيدا ژيگانتيسم (غول آسايي) دارد و دست و پايش مدام در حال دراز شدن است. او از همه ي آدمهاي پيرامونش بلندتر و درازتر است.
آيدا به دانشگاه مي رود. عاشق مي شود و پر است از فلسفه ي اعداد براي زندگي.
چينش كلمات و نحوه ي روايت، ترا ياد كتاب هاي مستندي مي اندازد كه از سرگذشت نوابغ مي خواني.اما اين كتاب مستند نيست. رمان است. ادبيات پرقدرت نويسنده در نحوه ي بيان، به همراه گريز هايي كه به گذشته مي زند و تحليلي عاميانه كه از آدمهاي اطرافش دارد، تحسين برانگيز است.
كتاب خوب را به همه توصيه كنيد.